Neopragmatyzm

ISBN: 978-83-231-2828-1
Liczba stron: 329
Rok wydania: 2012
Wydania: 1

Tadeusz Szubka

(ur. 1958), profesor i dyrektor Instytutu Filozofii Uniwersytetu Szczecińskiego, członek prezydium Komitetu Nauk Filozoficznych PAN. Przebywał na stażach naukowych w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Australii i Holandii. Autor książek: Metafizyka analityczna P.F. Strawsona (1995), Antyrealizm semantyczny. Studium analityczne (2001). Laureat Nagrody Premiera za wybitne osiągnięcia naukowe (2010) oraz programu „Mistrz” Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2011). Obecnie zajmuje się metodologią filozofii i historią filozofii analitycznej.

W książce proponuje się spojrzenie na neopragmatyzm z punktu widzenia filozofii analitycznej. Na tle pragmatyzmu klasycznego i nowego przedstawiono krytykę pragmatyzmu, dokonaną przez współtwórców filozofii analitycznej – George’a E. Moore’a oraz Bertranda Russella. Następnie pokazano wątki pragmatyczne w filozofii Clarence’a I. Lewisa, Franka P. Ramseya i Rudolfa Carnapa oraz opisano skomplikowane związki pragmatyzmu z koncepcjami filozoficznymi Ludwiga Wittgensteina i Willarda V. Quine’a. Zasadnicza część pracy dotyczy kolejno: wybranych poglądów Richarda Rorty’ego, niewątpliwie kluczowego i najbardziej znanego neopragmatysty, ciągle modyfikowanego stanowiska Hilary’ego Putnama, głównie w tych aspektach, które uczyniły z niego nowego pragmatystę, oraz koncepcji Roberta B. Brandoma, jednego z najoryginalniejszych myślicieli ostatnich kilkunastu lat, łączącego wątki analityczne, pragmatyczne i idealistyczne. Książka ma przede wszystkim charakter historyczno-egzegetyczny, a tylko w marginalnym stopniu krytyczny. Nie jest to jednak – by posłużyć się sugestywnym przeciwstawieniem – przyczynek do historycznej historii filozofii, lecz do filozoficznej historii filozofii.