Książka omawia kolejne etapy formowania się chasydyzmu besztiańskiego i jego przełomowe momenty. Autor wykorzystał nowe źródła, które korygują i  uzupełniają obraz początków chasydyzmu. Oprócz polskich źródeł są to przede wszystkim dzienniki misjonarzy Institutum Judaicum z Halle, którzy w latach 1728–1790 wędrowali po Europie, odwiedzając skupiska żydowskie, dyskutowali z napotykanymi Żydami i notowali wszystkie zasłyszane informacje o ich życiu duchowym, nowych ruchach religijnych i  konfliktach w środowisku żydowskim.

"Początki chasydyzmu polskiego to niezwykłe dzieło, które nakreśla rozwój i przełomowe momenty tytułowego ruchu religijnego. […] Książkę Jana Doktóra można uznać w pewnym sensie za kompendium wiedzy na temat żydowskiego ugrupowania religijnego. W jasny i przejrzysty sposób autor opisuje bowiem dzieje rozwoju chasydyzmu, a także jego związki z sabbataizmem i rolę Beszta w formowaniu się chasydyzmu besztiańskiego. Te zagadnienia wyznaczają główne wątki książki, które autor rozwija i szczegółowo nakreśla. Ważne są tu także nowe źródła, przytaczane w celu uzupełniania wiedzy na temat omawianego ruchu. [...]"
[fragment recenzji: Wioletta Bielecka]