Kup książkę

Stosunki dyplomatyczne polsko-tureckie

w latach 1500-1572 w kontekście międzynarodowym

ISBN: 83-229-2631-6
Liczba stron: 309
Rok wydania: 2005
Wydania: 1 (Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego)

Andrzej Dziubiński

Historyk (1947–2019). Był profesorem zwyczajnym w Instytucie Historii PAN w Warszawie. Absolwent historii UW w 1962, doktorat tamże 1969 pod kierunkiem Mariana Małowista, habilitacja 1977 w Instytucie Historii PAN. Profesor nadzwyczajny – 1986. Zatrudniony w Instytucie Historycznym UW jako asystent 1963–1965, starszy asystent 1965–1969 (Katedra Historii Powszechnej Średniowiecznej). Od 1969 pracownik Instytutu Historii PAN: adiunkt 1969–1978, docent 1978–1986, profesor 1986. Kierownik Pracowni Dziejów Azji i Afryki Północnej 1982–1990, kierownik Zakładu Dziejów Ameryki Łacińskiej, Azji i Afryki XIX i XX wieku 1990–1992.

Książka zawiera szczegółową analizę dwustronnych stosunków dyplomatycznych między polskim dworem królewskim a Portą Osmańską w latach 1500-1572, w powiązaniu z wydarzeniami międzynarodowymi. Uwzględniona została również wewnętrzna sytuacja w Turcji, mająca pośredni lub bezpośredni wpływ na politykę tego państwa wobec Polski. Problematyka mołdawska i węgierska zajmuje w opracowaniu pierwszoplanowe miejsce w związku z ekspansją osmańską na obszarze naddunajskim. Podobnie Chanat Krymski i Tatarzy z Budżaku - jako czynnik stałego zagrożenia południowo-wschodnich kresów Korony i Litwy.

Materiał źródłowy, na którym książka została oparta, pozwolił wykazać, że dyplomacja polska, kierując się racją stanu, dużym wyczuciem rzeczywistości i proporcji sił, a także nie ulegając wojowniczym naciskom ze strony Habsburgów i papiestwa, potrafiła zbudować pokojowe stosunki z groźnym muzułmańskim partnerem. Inna sprawa, że w latach dwudziestych XVI wieku występowały jedynie sporadyczne napięcia natury politycznej między Osmanami i Jagiellonami. Turcja nie dążyła do wojny z Polską, mając w tej epoce inne priorytety: rywalizację z Habsburgami w Europie i z Sefewidami perskimi w Azji.