Autorka podejmuje temat macierzyństwa ukazując go z perspektywy zupełnie
innej niż stosowana zazwyczaj a związanej z instytucją rodziny: ukazuje macierzyństwo postrzegane z perspektywy kobiety, kobiety traktowanej jako podmiot, osoba z własnymi potrzebami, uczuciami i zainteresowaniami. To w literaturze polskiej podejście nowatorskie, dla którego trudno znaleźć bezpośrednie odniesienie.
Z tego względu autorka sięga często do dorobku literatury feministycznej. Odwołuje się przy tym zarówno do elementów najnowszych współczesnych teorii z zakresu gender studies, jak również do wyników własnych badań.

Pierwsza część pracy obejmuje analizę macierzyństwa - traktowanego jako podstawowa rola kobiety - w terminach indywidualnego doświadczenia, jak też społecznie zdefiniowanej instytucji. Druga część książki poświęcona jest opisowi społeczno-kulturowych wzorców macierzyństwa. Uwzględnione zostały tu zarówno wzorce istniejące w kulturze zachodniej, jak i specyfika polska.

W trzeciej, najobszerniejszej części pracy znajdujemy rozważania związane z zagadnieniem przełomowego charakteru doświadczenia macierzyństwa w życiu kobiety. Jest to próba empirycznego dotknięcia problemu, przyjrzenia się temu,
co tak naprawdę dzieje się w życiu kobiety po tym, jak zostaje ona matką. Czy macierzyństwo jest w życiu kobiety punktem zwrotnym, a jeśli tak, to dlaczego?

Charakteryzując stosowane przez siebie metody badawcze (szczegółowe przykłady kwestionariuszy i ankiet zamieszcza w Aneksie) autorka podkreśla, że nadrzędnym celem badania było dotarcie do perspektywy pojedynczej kobiety, do indywidualnego postrzegania przez nią doświadczenia macierzyństwa.

Podjęta przez autorkę próba poznania stanu świadomości kobiety związanego z doświadczeniem macierzyństwa jest ważna także ze względu na aktualny kontekst polskiej sytuacji społeczno-demograficznej. Dokonujące się zmiany w świadomości Polek mogą okazać się czynnikiem odgrywającym istotną rolę w zachodzących ostatnio niekorzystnych procesach demograficznych.