W bogatej literaturze na temat Gdańska jest to pierwsza tak szeroko pomyślana rozprawa o problematyce gdańskiej sztuki protestanckiej w XVI-XVIII w., obejmująca obszerny kontekst spraw doktrynalno-teologicznych, społecznych i polityczno-państwowych. Zajmuje się nie tylko wyposażeniem kościołów w Gdańsku i kościołów wiejskich pod patronatem miasta, ale również propagandą protestantyzmu w dekoracjach budynków publicznych (Dwór Artusa, Ratusz Głównomiejski). Podział wyznaniowy był charakterystyczny w owych wiekach nie tylko dla Gdańska, ale i dla całej Rzeczypospolitej. Zależność Gdańska jako miasta królewskiego od zróżnicowanego stosunku katolickich władców Korony do protestantów została w książce przedstawiona wyraziście. Ale i sztuka gdańska miała znaczenie dla całej Rzeczypospolitej. Ponieważ kościół luterański zajmował w Gdańsku pozycję dominującą, autorka przyjęła w swej pracy gdańską sztukę luterańską jako główny punkt odniesienia. Okres tworzenia sztuki kościelnej w podzielonym wyznaniowo Gdańsku od połowy XVI w. do końca XVIII w. nie był dotąd przedmiotem studiów, dlatego autorka nie ograniczyła się do badania istniejących zabytków, ale podjęła także kwerendy archiwalne w Gdańsku i Berlinie. Wielkim walorem książki jest załączona część ilustracyjna, zawierająca starannie dobraną i opracowaną dokumentację fotograficzną omawianych obiektów, zarówno istniejących, jak i tych, po których do dziś pozostały jedynie zdjęcia.