Kup książkę

Pliki do pobrania:

Pieśni drzemią w każdej rzeczy

Muzyka i estetyka wczesnego romantyzmu niemieckiego

ISBN: 978-83-229-3051-9
Liczba stron: 516
Rok wydania: 2010
Wydania: 1 (Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego) - nakład wyczerpany

Marcin Trzęsiok

Teoretyk muzyki, filozof; ur. 1973. Ukończył teorię muzyki w katowickiej Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego (1998) i zaraz po studiach podjął w niej pracę jako asystent. Za swą rozprawę magisterską pt. Pierrot lunaire Arnolda Schönberga. Analiza i interpretacja został uhonorowany I nagrodą w XII Ogólnopolskim Konkursie Prac Magisterskich Absolwentów Teorii Muzyki i Reżyserii Dźwięku (Gdańsk, 2000). Praca ta została opublikowana w 2002 roku pod tytułem Krzywe zwierciadło proroka. Rzecz o ‘Księżycowym Pierrocie’ Arnolda Schönberga. W 1999 roku, dzięki rekomendacji Henryka Mikołaja Góreckiego, otrzymał Stypendium im. Herdera, które umożliwiło mu studia na Uniwersytecie Wiedeńskim (1999/2000). W 2006 roku uzyskał z wyróżnieniem tytuł doktora filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Interesuje się estetyką muzyki XIX i XX wieku. Uczestniczył w licznych konferencjach, opublikował szereg artykułów (m.in. w „Ruchu Muzycznym” i „Glissando”) na temat m.in. związków między muzyką, poezją i filozofią. Prowadzi zajęcia z historii klasycznej i romantycznej estetyki muzycznej, historii kultury oraz podstaw krytyki muzycznej. W 2015 roku otrzymał Honorową Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich za zasługi dla promocji muzyki polskiej.

Oto próba analitycznej estetyki muzycznej, a zarazem historia ewolucji idei piękna w estetyce wczesnego romantyzmu, przedstawiająca proces marginalizacji tej klasycznej kategorii: od subiektywnego piękna formalnego, przez piękno etyczne, aż po całkowite jego przezwyciężenie w egzystencjalnej estetyce ironii oraz romantycznie pojętego symbolu. Znajdując paralele pomiędzy teoriami estetycznymi (Kanta, Schillera, Schlegla, Goethego, Schopenhauera) a dziełami muzycznymi (Mozarta, Beethovena, Schuberta, Schumanna), autor stara się ujawnić ukryte, lecz głębokie związki łączące obie dziedziny. Klamrą spinającą rozważania o romantyzmie jest przywołanie XX-wiecznej tradycji hermeneutycznej. Ten kontekst pozwala zauważyć, że zagadnienia wczesnoromantyczne są wciąż aktualne. Szczególnie ważka jest romantyczna diagnoza kryzysu podmiotowości. To właśnie ona nadaje ton romantycznej filozofii i muzyki. Dzięki temu, przekraczając wartość wiedzy czysto historycznej, filozofii a ta stawia istotne pytania. Pytania wolne zarówno od mitycznej naiwności charakteryzującej tradycyjne (także kartezjańskie) pojęcie „ja” autonomicznego, jak i od drugiej, nihilistycznej skrajności, która zdominowała postromantyczną krytykę podmiotowości.